کدام ساختار حقوقی برای فعالیت بیزینس شما در کانادا مناسب‌تر است؟

اگر تصمیم گرفته‌اید که بیزینس خود را در کانادا راه‌اندازی کنید، باید قبل از این که دست به اقدام بزنید، به خوبی درباره جوانب آن تحقیق کنید. 

یکی از موارد مهمی که حتما باید درباره آن اطلاعات به دست آورید، این است که می‌خواهید بیزینس شما چه نوع ساختار حقوقی داشته باشد. در واقع، شما بسته به اهدافی که برای بیزینس خود در نظر گرفته‌اید، می‌توانید یکی از سه نوع ساختار حقوقی یعنی مالکیت انفرادی، مالکیت شراکتی و شرکت ثبت شده را انتخاب کنید. 

باید به این موضوع توجه داشته باشید که هر یک از این انواع مالکیت، ویژگی‌ها و نقاط قوت و ضعف مخصوص به خود را دارند و هر فرد یا افرادی بسته به شرایط خود باید در مورد انتخاب هر یک از آنها تصمیم‌گیری کنند. 

از سوی دیگر، قوانین مربوط به مالیات در هر یک از این ساختارها متفاوت است. 

در این مطلب حسین تراز و شهناز بالازاده حسابداران رسمی و خبره کانادا شما را با ویژگی‌ها و نقاط قوت و ضعف این ساختارهای حقوقی آشنا می‌کنند. 

حسین تراز حسابدار رسمی و خبره (Chartered Professional Accountant) در کاناداست که دارای ۲۰ سال سابقه در امور مالیاتی و حسابداری می‌باشد

شهناز بالازاده ۲۰ سال در شرکت‌های متوسط و بزرگ مدیر ارشد مالی بوده و عضو انجمن حسابداران رسمی و خبره (Chartered Professional Accountant) در کانادا می‌باشد

هنگام راه‌اندازی شرکت، ضروری است که ساختار بیزینسی‌ انتخابی شما به بهترین شکل از اهداف‌تان پشتیبانی کند. ساختارهای بیزینسی در اکثر موارد به گونه‌ای انتخاب می‌شوند که با قانون مالیات که با هر نوع ساختار، برخورد متفاوتی دارد، همخوانی داشته باشد.  

۳ نوع ساختار حقوقی برای بیزینس‌ها وجود دارد که به شرح زیر هستند:  

• مالکیت انفرادی [Sole Propreitorship]  
• مالکیت شراکتی [Partnership]
• شرکت [Incorporation]

هرکدام از این ساختارها ویژگی‌های متمایزی دارند که در ادامه این مطلب، به ویژگی‌های هر یک از این ساختارهای حقوقی برای بیزینس‌ها می‌پردازیم.  

۱. Sole Propreitorship یا مالکیت انفرادی 

در این نوع مالکیت، پول و مسئولیت‌های بیزینس متعلق به مالک است   

مالکیت انفرادی غیررسمی بوده و به‌آسانی ایجاد می‌شود، به همین دلیل متداول‌ترین ساختار انتخابی برای بیزینس‌های جدید به شمار می‌آید. در مالکیت انفرادی، بیزینس و گرداننده آن، از نظر مقامات حقوقی و مالیاتی، یکی هستند. 

قانون مالیات، بیزینس با مالکیت انفرادی را به‌عنوان یک منبع درآمد برای مالک آن به شمار می‌آورد و از همین رو، لازم می‌داند که جزئیات مالی بیزینس، در بخش جداگانه‌ای از فرم مالیات بر درآمد شخصی، فهرست شود. 

در مالکیت انفرادی، پول و مسئولیت‌های بیزینس متعلق به مالک است و بالعکس، پول و مسئولیت‌های مالک نیز متعلق به بیزینس به شمار می‌آید.  

این امر، امکاناتی را برای مدیریت مالیات از سوی مالک منفرد فراهم می‌آورد که به گفته حسین تراز حسابدار رسمی و خبره در کانادا، چنانچه بیزینس موردنظر با زیان مواجه شود، این زیان را می‌توان برای کاستن از درآمدهای به دست آمده از منابع دیگر، مورد استفاده قرار داد. به همین دلیل است که اکثر بیزینس‌های پاره‌وقت، از نوع مالکیت انفرادی هستند.  

حسین تراز در عین حال یادآور می‌شود که با همه این مزایا، مالکیت انفرادی نقطه‌ ضعفی هم دارد و آن این است که، مالک این بیزینس، شخصا مسئول تمامی فعالیت‌ها و بدهی‌های بیزینس به شمار می‌آید.   

۲. Partnership یا مالکیت شراکتی

ساختار حقوقی خاصی در این نوع از مالکیت وجود ندارد 

مالکیت شراکتی شبیه نوع قبلی است، با این تفاوت که به جای یک مالک،‌ دو یا چند مالک وجود دارند. در مورد شراکت نیز، همچون مالکیت انفرادی، ساختار حقوقی خاصی وجود ندارد.   

شهناز بالازاده حسابدار رسمی و خبره در کانادا درباره این ساختار حقوقی بیزینس می‌گوید: «در این نوع شراکت‌ها، معمولا توافق‌نامه‌هایی به شکل قرارداد بین شرکا وجود دارد که سهم درآمدها، هزینه‌ها و وظایف آنها را به شکل درصد، معین می‌سازد. سپس هنگام آماده‌سازی مالیات‌ها، شرکا همین درصدها را به درآمدها و هزینه‌های خود اضافه می‌کنند.»

۳. Incorporation یا شرکت 

این نوع مالکیت، پرهزینه‌تر و پیچیده‌تر از مالکیت‌های انفرادی و اشتراکی است، اما مزایای زیادی دارد 

شرکت‌ها یا همان Incorporationها دارای ساختارهای حقوقی پیچیده‌تری نسبت به مالکیت‌های انفرادی یا شراکتی هستند. 

حسین تراز حسابدار رسمی و خبره در کانادا درباره ساختار حقوقی و مالیاتی Incorporationها می‌گوید: «ثبت شرکت فرایندی است که در طی آن، نهاد حقوقی جداگانه‌ای، تحت مالکیت سهامداران، به وجود می‌آید که هویت مالیاتی مستقلی داشته و فاصله‌ای حقوقی میان شرکت و سهامداران، ایجاد می‌کند. این امر، به نوبه خود، مزیت‌های مالیاتی برای مالکان که معمولا به‌عنوان افرادی در استخدام شرکت، حقوق دریافت می‌کنند، به وجود می‌آورد.»

به گفته حسین تراز، ثبت شرکت تا اندازه‌ای حمایت مسئولیت برای دیون شرکت ایجاد کرده و تمهیداتی برای محافظت از نام شرکت فراهم می‌آورد. 

مزیت دیگر Incorporationها این است که در شرکت‌ها، مدیران و سهامداران شرکت می‌توانند بیایند و بروند، ولی شرکت همچنان سر جای خود باقی است تا زمانی که منحل اعلام شود.

معمولا ثبت شرکت بر اساس استان محل فعالیت بیزینس انجام می‌گیرد که به این گونه شرکت‌ها استانی یا provincial گفته می‌شود. اما چنانچه بیزنس مربوطه در سایر استان‌ها و یا در عرصه بین‌المللی فعالیت داشته باشد می‌بایستی بصورت فدرال ‌ثبت شود. 

شهناز بالازاده حسابدار رسمی و خبره در کانادا می‌گوید: «این نوع ثبت شرکت، پیچیده‌تر و پرهزینه‌تر است و شرکت‌ها باید اسناد خود را با وسواس و دقت حفظ کرده و وضعیت مالی خود را به‌صورت سالانه به مقامات حاکم گزارش دهند. از همین رو، گزارش‌های مالی آنها باید هر سال توسط حسابداران صاحب صلاحیت، مورد حسابرسی قرار گیرد.» 

از آنجا که اداره شرکت‌ها پرهزینه‌تر از مالکیت‌های انفرادی و اشتراکی است، بیزینس‌های جدید معمولا به‌عنوان شرکت ثبت نمی‌شوند،‌ مگر آنکه تمایل داشته باشند اعتبار بیشتری کسب کنند یا بخواهند از طریق فروش سهام، سرمایه‌ به دست آورند. 

اگر تصمیم دارید برای شروع بیزینس خود شرکت ثبت کنید، تیم حسابداران خبره و رسمی موسسه حسابداری تراز می‌توانند با توجه به ماهیت بیزینس شما و برنامه‌های کوتاه مدت و درازمدت شما، توصیه کنند که چه نوع ساختاری برای بیزینس شما مناسب‌تر است.

اگر هم بیزینس دارید از خدمات حرفه‌ای تیم حسابداران خبره و رسمی موسسه حسابداری تراز بهره بگیرید تا ببینید آیا نوع ساختار حقوقی شما با نوع فعالیت شما هماهنگ است.

تیم حسابداران خبره و رسمی موسسه حسابداری تراز با اشراف کامل به قوانین حقوقی و مالیاتی فعالیت‌های بیزینسی می‌توانند مشاور خوبی در کنار موفقیت‌های شما باشند.

حسین تراز حسابدار رسمی و خبره (Chartered Professional Accountant) در کاناداست که دارای ۲۰ سال سابقه در امور مالیاتی و حسابداری می‌باشد

شهناز بالازاده ۲۰ سال در شرکت‌های متوسط و بزرگ مدیر ارشد مالی بوده و عضو انجمن حسابداران رسمی و خبره (Chartered Professional Accountant) در کانادا می‌باشد