استخدام نیرو؛ کارمند یا پیمانکار؟ این دو چه تفاوتی دارند

زمانی می‏رسد که شما نیاز به استخدام نیروی کاری جهت انجام برخی از کارهای‏تان دارید. نکته قابل توجه و سوال بسیار مهم این است که آیا فرد استخدام شده جزء کارمندان شما می‏باشد و یا یک پیمانکار مستقل محسوب می‏شود. تعیین وضعیت مزبور اهمیت بسزایی در مسائل مالیاتی شما و فرد استخدام شده دارد.

چگونه فرق بین کارمند و پیمانکار مستقل را تشخیص دهیم:

شاید در نگاه اول این سوال ساده به نظر برسد. اما باید توجه داشته باشید که نوع قراردارد کاری و یا داشتن   T4 نمی‏تواند تعیین کننده این مسئله باشد. اداره مالیات بر درآمد کانادا CRA و دادگاه‏های مربوطه معیارهای دیگری را برای تعیین این مسئله لحاظ می‏کند.

1 .  بررسی دقیق نوع رابطه کاری بین کارمند و کارفرما

چنانچه تشخیص این مسئله برایتان دشوار باشد؛ می‏توانید با درخواست کتبی به CRA از آنها کمک بخواهید. مسئولین مربوطه بطور معمول عوامل مختلفی را در این مرحله مورد بررسی قرار می‏دهند. به عنوان مثال آنها با بررسی مکاتبات و ایمیل‏های روزانه رد و بدل شده طرفین قرارداد؛ و یا با بررسی هر گونه قرارهای مکتوب و یا شفاهی مطرح شده این مسئله را بررسی خواهند کرد.

2.  کنترل

روش دیگر تعیین نوع رابطه کاری با توجه به حدود اختیارات و نحوه کنترل وظایف محوله می‏باشد. این بدین معناست که بطور معمول وظایف کارمندان تحت کنترل و نفوذ کارفرمایان می‏باشد در حالیکه پیمانکاران در حیطه وظایف خود بطور مستقل عمل می‏کنند و استقلال کاری دارند.

میزان کنترل و نفوذ کارفرما نقش تعیین کننده‏ای در تشخیص نوع رابطه کاری اعم از کارمندی و یا پیمانکاری می‏باشد.

برخی از این عوامل شامل :

• فرد پرداخت کننده جدول زمانبندی کارها را تعیین کند
• کارفرما چگونگی انجام کارها و پروژه‏ها را اعمال کند
• کارفرما حرف آخر را بزند
• فرد پرداخت کننده آموزش‏های لازم را جهت انجام کار بدهد
• کارگر نیاز به اجازه کارفرما جهت کار با دیگران داشته باشد

3.  ابزار و لوازم مصرفی

یکی دیگر از عوامل تعیین کننده در این مسئله؛ مالکیت ابزار و ماشین‏آلات بکارگرفته شده در کار می‏باشد. بطور معمول برخلاف کارمندان؛ پیمانکاران صاحب و مالک ابزارآلات و لوازم بکاررفته در پروزه می‏باشند. همچنین گاهی وقت‏ها پیمانکاران مجبور به اجاره ماشین‏آلات جهت تکمیل پروژه‏های در دست اجرا می‏باشند.

4. موقعیت کسب سود

چنانچه پروژه و کار انجام شده منجر به سود و زیانی شود این پیمانکار است که آنرا شناسایی می‏کند. معمولا کارمندان در استخدام افراد تنها از حقوق و دستمزد بهره‏مند می‏شوند و هیچگونه حقی در سود و زیان پروژه ندارند. در این صورت توجه به نکات ذیل ضروری است :

• کارمندان اختیار قبول و یا رد کارهای تفویض شده را ندارند
• کارمئدان نمی‏توانند جدول زمان‏بندی کارهای خود را تعیین کنند بلکه این کارفرماست که به آنها کار را تفویض می‏کند
• کارمندان نمی‏‏توانند افراد دیگری را جهت انجام امور محوله به استخدام خود درآورند
• معمولا به کارمندان جهت کارهای بیشتر مزایا و سود اضافه‏ای تعلق نمی‏گیرد

شاید فکر کنید تعیین نوع رابطه کاری از نوع کارمندی و یا پیمانکاری امر مهمی نباشد. اما باید بدانید اشتباه تشخیص این مسئله می‏تواند عواقب مالیاتی فراوانی داشته باشد.

کارفرمایان نمی‏توانند از پیمانکاران خود برخی از کسورات قانونی مانند بیمه بیکاری EI و یا حق بازنشستگی CPP را کسر کنند. این امر برای CRA بسیار حائز اهمیت می‏باشد و آنان دفاتر کارفرمایان را جهت جلوگیری از این اشتباهات کاملا بررسی خواهند کرد. عدم رعایت این امر می‏تواند باعث جرائم سنگینی به کارفرمایان گردد.

هزینه‏ها و ضررهای مالی اینگونه اشتباهات تنها به جرائم مالیاتی ختم نمی‏شود. چنانچه رابطه کارمندی اثبات گردد؛ کارفرما ملزم به پرداخت کلیه حقوق و مزایای کارمندی؛ اضافه‏کاری؛ تعطیلات و مرخصی‏ها خواهد شد.

گاهی اوقات افراد به مراکز دولتی جهت دریافت حقوق بیکاری و یا مرخصی زایمان مراجعه می‏کنند که متاسفانه درخواست آنها بعلت محقق نشدن رابطه کارمندی آنها رد می‏شود. همانگونه که می‏دانید این مزایا به پیمانکاران تعلق نمی‏گیرد و تنها کارمندان می‏توانند از این حقوق بهره‏‏مند گردند.

همچنین درصورتیکه افراد پیمانکار محسوب شوند ممکن است با جرائم فایل نکردن مالیات بر ارزش افزوده (HST) مواجه گردند.

نتیجه اینکه مسائل بالا تنها شمه‏ای از دلایل توجه به نوع قراردادهای کاری و اهمیت تعیین و تفکیک آن از کارمندی و یا پیمانکاری می‏باشد. هر دو نوع آن قبل از شروع کار می‏بایستی مورد بررسی دقیق و اساسی قرار گیرد.